БАБИ́ЩЕ, і, жін. і а, сер., зневажл. Збільш. до баба 1 2, 3. Як вийшла бабище старая, Крива, горбатая, сухая (Іван Котляревський, I, 1952, 115); [1-й майстер:] Ну, лицарю, я жалую, що не віддав тебе тій бабищі. Якраз була б з вас пара! (Леся Українка, II, 1951, 215).