НІКЧЕ́МНИК, а, чол., зневажл. Те саме, що нікчема. — Бевзні! нікчемники!.. пеньки головаті!! — закричить на остатку Мирін та й затихне... (Панас Мирний, II, 1954, 86).
НІКЧЕ́МНИК, а, чол., зневажл. Те саме, що нікчема. — Бевзні! нікчемники!.. пеньки головаті!! — закричить на остатку Мирін та й затихне... (Панас Мирний, II, 1954, 86).
Словник української мови: в 11 томах. — Том 5, 1974. — Стор. 424.