ПОРО́МЩИК, заст. ПОРО́НЩИК, а, чол., рідко. Те саме, що поромник. Іде хлопець та йде, і приходить до річки широкої та бурхливої.. Гукнув хлопець поромщика (Українські народні казки.., 1951, 287); Чорнів серед Росі порон, а на йому ледве мріла біла сорочка поронщика коло кодоли (Нечуй-Левицький, II, 1956, 135).