СМЕРЕЧА́, ати, сер. Молода смерека. Сам посадив гіллясте смереча, Щоб виросло зелене серед літа (Андрій Малишко, I, 1956, 152).
СМЕРЕЧА́, ати, сер. Молода смерека. Сам посадив гіллясте смереча, Щоб виросло зелене серед літа (Андрій Малишко, I, 1956, 152).
Словник української мови: в 11 томах. — Том 9, 1978. — Стор. 397.