ВТА́БОРИТИСЯ, ВТАЄМНИ́ЧЕНИЙ, ВТАЄМНИ́ЧИТИ, ВТАЄМНИ́ЧУВАТИ, ВТА́ЄНИЙ, ВТАЇ́ТИ, ВТАЇ́ТИСЯ, ВТАМО́ВУВАТИ, ВТАМУВА́ТИ див. утаборитися, утаємничений і т. д.
ВТА́БОРИТИСЯ, ВТАЄМНИ́ЧЕНИЙ, ВТАЄМНИ́ЧИТИ, ВТАЄМНИ́ЧУВАТИ, ВТА́ЄНИЙ, ВТАЇ́ТИ, ВТАЇ́ТИСЯ, ВТАМО́ВУВАТИ, ВТАМУВА́ТИ див. утаборитися, утаємничений і т. д.
Словник української мови: в 11 томах. — Том 1, 1970. — Стор. 772.